🎥 دانلود سریال The Calling 2022 (تماس) دوبله فارسی بدون سانسور 📥

یک کارآگاه به نام آوراهام کلانج آموزه های دین مسیحیت را زیر سوال می برد.
اوراهام آبراهام، کارآگاه نیویورک‌پی‌دی، با هدایت حس عمیق معنویت و اصول مذهبی، وقتی یک تحقیق معمولی وارونه می‌شود، انسانیت خود را زیر سوال می‌برد.
چیز عجیبی در مورد قبیله Malaussène وجود دارد. یک چیز عجیب و غریب، برخی حتی ممکن است بگویند غیر طبیعی...

جهت دانلود سریال The Calling 2022 (تماس) دوبله فارسی بدون سانسور و با زیرنویس چسبیده فارسی به پایین این صفحه مراجعه فرمایید.

من کاملاً تبلیغ می‌کنم که بالاخره سریال‌هایی (مثلاً زیر پرچم بهشت) را پیدا می‌کنم که دین را چیزی متفاوت از فرهنگ پس‌آب یا آسیب‌شناسی اجتماعی بدانند. من فکر می‌کنم طراحی سواری پلیسی-هیجان‌انگیز نیز برای بررسی بخش‌های فردی و متفکرانه دین، که برخلاف دیدگاه کلی یا اجتماعی آن، به ندرت روی پرده می‌آید، تشویق‌کننده است. در نهایت، من فکر می کنم یهودیت یک عمل غنی و قوی است، بدون یک لحظه تأخیر قابل تشخیص و عجیب و غریب («غیرطبیعی») در غرب (پسا) مسیحی ما، کسی که شایسته توجه بیشتر از آنچه که عموماً می شود (چند بار از 10 بار، زمانی که یهودیت می شود) بر روی صفحه نمایش ظاهر می شود، این حق عبور یک یهودی لیبرال در یک طنز ساحل شرقی است). این برای این است که بگویم من احتمالاً جمعیت مناسبی برای این نوع نمایش هستم.

در هر صورت متأسفم که گزارش می‌دهم که سریال از برآورده کردن فرضیات من غفلت کرده است. ترکیب بی‌نظیر (مخصوصاً شخصیت‌پردازی)، و بازی بیش از حد، بدون در نظر گرفتن موضوع تیره و تاریک، لحن کودکانه‌ای به کل آن می‌دهد. در واقع، حتی صدا در کیچ دهه 90 بارها و بارها تکرار می‌شود، با دودوک طنین‌دار در هر نقطه‌ای که اصلی «شهودی» می‌نوازد. بنابراین، من انتظار داشتم "تحلیلگر واقعی، با این حال با پل آستر به جای پیزولاتو"، و چیزی که به دست آوردم "شبح سگ، با این حال با لویناس به جای لائوزو" است.

هر دو سرنخ در نظر گرفته شده اند. Wilbush بیش از حد ماوراء طبیعی است که بیش از یک deus ex machina باشد. کانفیلد آنقدر مجذوب است که نمی‌تواند بیش از یک فویل باشد. شخصیت‌های اختیاری اغلب متعارف هستند (مردها معمولاً مضطرب و غیرقابل اعتماد هستند، زنان اغلب مضطرب و بی دفاع می‌شوند). افرادی که جذاب هستند (مثلا مالزون) زمان کافی برای تماشای صفحه نمایش ندارند. همچنین، کل وضعیت به‌طور غیرمنطقی با آرامش پیش می‌رود، با روایت‌های بصری ناکافی و زمان مازاد بر دیالوگ‌های بیهوده تلف می‌شود.

به نظر می‌رسد بخشی از موضوع آهنگسازی، از هر نظر، انتخاب صفر است. در "غریزه" و "شهود". این احتمالاً تلاش تیم برای ارتباط با «معنویت» Avraham و کار تحلیلی او است. این احتمال که دین "غیر منطقی" یا "غریزی" است، تفکر یک آتئیست از دین است، و این همان چیزی است که گهگاه به نظر می رسد: یک "یهودی جادویی" ساخته شده توسط WASP ها، دارای "دیدگاه"، در مقابل تفکر جدی یا صادقانه در مورد چگونه یهودیت در زندگی اصلی جا می گیرد. این درک دلپذیری از دین است (به طور اعتراضی به «احساس» تقلیل یافته است)، و تصویری تا حدی فرسوده از معاینه پلیس (فلاش بک های روان سنجی از زمان سامانتا واترز تا حدودی یکنواخت شده است).

تکه‌هایی از زندگی یهودیان (مثلاً سوکوت یا شمورا) افزایش‌های جذابی دارند، با این حال تا این مرحله احساس می‌کنند که کمی تحت تأثیر قرار گرفته‌اند. به نظر می رسد این به هر حال ممکن است در فصل بعد تغییر کند. ارجاعات به آداب و رسوم یهود نیز بسیار زیبا و خوب است (سوسنا و افراد مسن، قابیل و هابیل، عیسی خاخام بود، و غیره) مرسوم بودن آبراهام ارجاع داده شده است، اما دقیقاً بررسی نشده است: چنین ارجاعات عادی کتاب مقدس باعث می شود که جهانی بودن آبراهام طبیعی به نظر برسد. و بدون چالش، بر خلاف حمایت از غیردنیایی بودن او. ارجاعات میدراشیک یا داستان های حسیدی می توانستند مطالب بسیار جذابی برای ساختن آنها باشند.

در کل، فصل بعدی را تماشا خواهم کرد، زیرا این موضوعی است که برای من عزیز است، اما نمی توانم بگویم تلویزیون فوق‌العاده‌ای است: به جز اگر مشتاق تجدید حیات دین در جامعه باشید، احتمالاً چیزی را از دست نخواهید داد.

این نمایش ترکیبی صادقانه و عجیب از نمایش است، در حالی که به طور همزمان تلاش می کند تا اعتماد شما را به نوع بشر از بین ببرد. دلیل نمایش - یک پلیس معمولی یهودی جدید و هیجان انگیز است. شخصیت اصلی همدلی واقعی را با مجرمان به طور کلی و تلفات نشان می دهد، و آمیختن رسوم یهودی در تمام طول نمایش دو آموزش و جالب است.

اما آنچه نمایش را از بین می برد، فقدان تمام شده اعتبار است. در اعمال نادرست، و ماهیت واقعاً تاریک آنها که هر گونه اطمینانی را که ناظر ممکن است به نوع بشر داشته باشد، از بین می برد. این یک تلاش دیگر در آهنگسازی حیله‌گرانه را نشان می‌دهد که روزنامه‌نگاران با گفتن این جمله آغاز کردند: "چگونه ممکن است در هر لحظه به وحشتناک‌ترین شکل جمعیت را شوکه کنیم؟" در حالی که به یاد نمی‌آوریم که به جز اگر همه کلاهبرداران سرگرم‌کننده‌های آماده باشند، درست است. یک مشکل برای قتل بدون هیچ شباهتی در احساس یا واکنش عاملان.

همچنین، موسیقی موسیقی کسل کننده است و به سرعت خسته می شود. یک موسیقی متن انفرادی قبل از دعای یهودیان با دودوک ارمنی اوبو وجود دارد. اگر مشکل زیادی نیست، از یک مجری دعوت کنید تا اساساً همه چیز را تغییر دهد.

فصل 1 The Calling، من را در انتظار فصل 2 قرار داد. در حالی که ممکن است به خوبی به عنوان یک رویه پلیسی قدیمی به تصویر کشیده شود، شخصیت‌های خارق‌العاده در نیروی پلیس و همکاری آن‌ها این سریال را به یک نمایش کاملاً جاری تبدیل کرده است. ترکیب قومی شخصیت‌های بنیادی هم چشمگیر بود و هم نشانه‌ای از پیشرفت تلویزیون در نشان دادن تنوع واقعیت: یک بازپرس جنایی یهودی بسیار کج‌رفته و متعارف، که با مدرسه‌ای غیر دولتی که یک زن سیاه‌پوست آموزش می‌داد، همکاری می‌کرد. رئیس زن تیره و باهوش، یک خورش قومی جذاب ساخت که نمایش را تقویت کرد.

بازی از کل بازیگران درجه یک بود. در واقع، حتی هنرپیشه‌های جوان نیز نقش‌های قوی بازی می‌کردند، و مانند برخی موارد، بی‌دلیل یا خنده‌دار نبودند.

اگر در مورد سریال اعتراضی داشتم، این بود که با قوانین سریال مخالفت می‌کردم. اثبات پلیس بدون حکم به خانه‌های مردم حمله کرد و به اطراف نگاه کرد، و یک مشاور حقوقی نگهبان برای مشاهده حضور داشت. فصل بعد می تواند کمی آن را اصلاح کند. به هر حال، به طور کلی، این یک سریال فوق العاده جذاب بود. من می خواهم باور کنم که ما مقدار بیشتری از آن را می بینیم.

پس از تماشای دو قسمت ابتدایی، من فوق‌العاده از نمایش هیجان‌زده شدم.

شخصیت‌ها و خط داستانی تعهد زیادی با آن‌ها داشتند، با این حال کل وضعیت شروع به لرزیدن و فروپاشی کرد. قسمت سوم خطوط داستانی عجله داشتند و بهبود شخصیت اصلی متوقف شد، و آخرین گزینه در طول خط داستانی دوم باقی ماند.

هر دو شخصیت اصلی یک قطعه یک لایه بودند، که حیف است زیرا تقریباً می توانید ببینید. سرگرم‌کننده‌ها با مواد می‌جنگند.

شخصیت Avi بیشتر در مورد شوخی‌های سخت‌گیرانه‌اش می‌چرخد و فراتر از آن چیز بیشتری وجود ندارد. در حالی که ژانین باید شریک غیرمعنوی و ناحیه‌ای از قدرت برای خانم‌های مستقل باشد، اما باز هم این شخصیت به جنبه‌ای نیاز دارد تا قابل تصور باشد. آنها به نوعی او را واقعاً نامناسب ساختند، که مشخصاً برنامه ریزی نشده بود. فردی غایب بود، در نهایت مرده بود و در این دو مورد شخصیتی مشابه، طرف مقصر بود. (در صورتی که تمام فصل را تماشا کردید، منظور من را متوجه شدید) همچنین اینکه خط داستانی بعدی دارای تعداد زیادی از اتفاقات بود (3 خط داستانی) که نیاز به حل و فصل در زمان بسیار کوتاهی داشت.

واقعاً حیف است که سریال تعهدی را که در دو قسمت ابتدایی داشت برای من نشان نداد. من نمی توانم بگویم که قابل تماشا نیست، تحمل آن به اندازه کافی جذاب است. در هر صورت میتونست خیلی بیشتر از این باشه....

من کاملاً تبلیغ می‌کنم که بالاخره سریال‌هایی را بیابم که سعی می‌کنند (مثلاً زیر پرچم بهشت) دین را چیزی متفاوت از فرهنگ پس‌آب یا آسیب‌شناسی اجتماعی بدانند. من فکر می‌کنم طراحی چیلر پلیسه‌ای به‌علاوه برای بررسی بخش‌های فردی و انعکاسی دین بسیار تشویق‌کننده است، که برخلاف دیدگاه کلی یا اجتماعی آن، به ندرت به نمایش در می‌آید. در نهایت، من فکر می کنم یهودیت یک تمرین غنی و قوی است، بدون لحظه ای تأخیر، طبیعی و عجیب («غیرطبیعی») در غرب (پس از مسیحیت) ما، که شایسته توجه بیشتر از آنچه عموماً می شود (چند بار از 10 مورد، زمانی که یهودیت روی پرده ظاهر می شود، برای حق عبور یهودیان لیبرال در یک تقلید مسخره آمیز ساحل شرقی). این برای این است که بگویم احتمالاً من جمعیت مناسبی برای این نوع نمایش هستم.

من متأسفم که گزارش می‌دهم، با وجود این، که سریال از برآورده کردن فرضیات من غفلت کرده است. ترکیب دست و پا گیر (مخصوصاً شخصیت پردازی) و بازی بیش از حد، علیرغم موضوع تیره و تاریک آن، لحن کودکانه ای به کل آن می بخشد. در واقع، حتی صدا در کیچ دهه 90 بارها و بارها تکرار می شود، با نواختن دودوک طنین انداز در هر نقطه ای که اصلی «شهودی» باشد. به بیان ساده، انتظار داشتم «تحلیلگر واقعی، در عین حال با پل آستر به جای پیزولاتو»، و چیزی که به دست آوردم «آشکار سگ، در عین حال با لویناس به جای لائوزو» بود.

هر دو سرنخ در نظر گرفته شده‌اند. Wilbush بیش از حد ماوراء طبیعی است که بیش از یک deus ex machina باشد (شوخی را ببخشید). کانفیلد آنقدر مجذوب شده است که نمی تواند بیش از یک فویل باشد. شخصیت‌های اختیاری اغلب متعارف هستند (مردها معمولاً مضطرب و غیرقابل اعتماد هستند، زنان اغلب ناراحت و ناتوان هستند). افرادی که جذاب هستند (مثلا مالزون) زمان کافی برای تماشای صفحه نمایش ندارند. همچنین، کل موقعیت به‌طور غیرمنطقی با آرامش پیش می‌رود، با روایت‌های بصری ناکافی و زمان زیادی که صرف دیالوگ‌های بی‌معنا می‌شود.

بخشی از موضوع آهنگ‌سازی این تصور را ایجاد می‌کند که انتخابی برای «حس صفر» است. "و "غریزه". احتمالاً این تلاش گروه برای ارتباط با «دیگر دنیا» و کار تحلیلی او است. این احتمال که دین «احمقانه» یا «طبیعی» است، مفهوم شکاک از دین است، و این همان چیزی است که گهگاه چنین احساس می شود: «یهودی طلسم شده» که توسط WASP ها ساخته شده، «رویاهایی» دارد، در مقابل یک امر جدی. یا تأملی صادقانه در مورد اینکه چگونه یهودیت در زندگی جریان اصلی قرار می گیرد. این یک درک خوشایند از دین است (از نظر اعتراضی به "احساس" کاهش یافته است) و یک تصویر کلیشه ای از معاینه پلیس (فلاش بک های روان سنجی از زمان سامانتا واترز تا حدودی یکنواخت شده است).

تقاطات یهودیان. زندگی (به عنوان مثال Sukkot یا Shemura) افزایش های جذابی هستند، با این حال تا این مرحله آنها تا حدودی احساس "وابستگی" می کنند. به نظر می رسد این به هر حال ممکن است در فصل بعد تغییر کند. ارجاعات به اعمال یهود نسبتاً زیبا و خوب است (سوسنا و افراد مسن‌تر، قابیل و هابیل، عیسی خاخام بود، و غیره) مرسوم بودن آبراهام ارجاع داده شده است، اما دقیقاً بررسی نشده است: چنین ارجاعات عادی کتاب مقدس باعث می‌شود جهانی بودن آبراهام طبیعی به نظر برسد. و بدون چالش، بر خلاف حمایت از غیردنیایی بودن او. ارجاعات میدراشی یا داستان های حسیدی می توانستند مطالب بسیار جذابی برای ساختن آنها باشند.

در کل، فصل بعدی را تماشا می کنم، زیرا این موضوعی است که برای من عزیز است، اما نمی توانم بگویم که اینطور است. تلویزیون فوق العاده: به جز اگر مشتاق تجدید حیات دین در جامعه هستید، احتمالاً چیزی را از دست نخواهید داد.